Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim possumus hoc agere divinius? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Duo Reges: constructio interrete. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed
quid disciplinae.

Videsne ut, quibus summa est in voluptate, perspicuum sit
quid iis faciendum sit aut non faciendum?

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Bork Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quis Aristidem non mortuum diligit? Quis enim redargueret? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Dici enim nihil potest verius.

Bork: Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Bork: Memini vero, inquam;

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt.

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Sed quid sentiat, non videtis. Quid iudicant sensus?

Tollit definitiones, nihil de dividendo ac partiendo docet, non quo modo efficiatur concludaturque ratio tradit, non qua via captiosa solvantur ambigua distinguantur ostendit;

Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret.
Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.
Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.