Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Duo Reges: constructio interrete. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Atque hoc dabitis, ut opinor, si modo sit aliquid esse beatum, id oportere totum poni in potestate sapientis.

Memini me adesse P.

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quae duo sunt, unum facit. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.

Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Hic nihil fuit, quod quaereremus.
Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides.
Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Verum esto;: Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Bork: Quae ista amicitia est?

Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Hoc non est positum in nostra actione.
Quid censes in Latino fore?
An hoc usque quaque, aliter in vita?
Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?

Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem
beate vivendi, a se principia rei gerendae peti;

Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem
solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;

Videsne, ut haec concinant? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Quonam, inquit, modo? Itaque his sapiens semper vacabit. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quamquam te quidem video minime esse deterritum.